بیماری آرتروز در چه گروه سنی فراگیرتر است؟

اختلال محور (Malalignment) اندام تحتانی خصوصا در اطراف زانو میتواند سبب افزایش بیش از حد فشار در یک كمپارتمان (Compartment) زانو شود

و باعث تخریب زود رس غضروف مربوط به آن كمپارتمان مفصل زانو شود . لازم به یادآوری است که مفصل زانو از سه كمپارتمان اصلی شامل كمپارتمان داخلی ، كمپارتمان خارجی و كمپارتمان پاتلوفورال (Patellofemoral) یا کشککی تشکیل شده است . لذا با انجام عمل های جراحی استئوتومی مناسب میتوان فشار را از روی کمپارتمان مورد نظر برداشت و باعث پیش گیری از تخریب غضروف مفصل و به تاخیر انداختن پروسه آرتروز یا استئوآرتریت در کمپارتمان تحت فشار شد . خصوصا در افراد جوان و پیش از پیشرفت آرتروز با عمل های جراحی استئوتومی میتوان با پیشگیری از تخریب زودرس غضروف مفصلی عمل های جراحی مانند آرتروپلاستی را به تاخیر انداخت .

همچنین از عمل های جراحی استئوتومی در کنار عمل های جراحی که برای مفصل زانو انجام میشود مانند ترميم منيسك (Meniscal repair) و یا پيوند منيسك (Meniscal transplantation) و همچنین در عمل های جراحی که برای حفظ غضروف مفصلی در زانو انجام میشود و اصطلاحا (Cartilage sparing) گفته میشود در کنار این عمل های جراحی برای محافظت از پیوند به عمل آمده غضروف یا مینیسک استفاده کرد.

شایع ترین عمل های جراحی استئوتومی اطراف زانو عبارت است از استئوتومی پركسيمال تيبيا (high Tibial osteotomy) یا به اصطلاح HTO برای اصلاح دفورمیته واروس یا پرانتزی زانو که زیر زانو انجام میشود ،

استئوتومی ديستال فمور (distal femoral osteotomy) یا به اصطلاح DFO برای اصلاح دفورمیته والگوس یا زانوی ایکس شکل و استئوتومی توبركل تيبيا (Tibial tubercle osteotomy) یا به اصطلاح TTO که برای اصلاح اختلالات محور پاتلو فمورال انجام میشود .